Od 2 do 29 września zachęcamy do odwiedzenia Białegostoku, w którym odbędzie się nowy Festiwal Fotografii BIAŁYSTOK INTERPHOTO. Twórcy Festiwalu za cel obrali sobie stworzenie wydarzenia o randze międzynarodowej opierającego się na dialogu pomiędzy Europą Wschodnią i Zachodnią. Festiwal jest skierowany do szerokiego grona odbiorców, zarówno profesjonalnych, jak i początkujących fotografów Podlasia, Polski, Europy a także wszystkich zainteresowanych fotografią jako sztuką w kontekście współpracy transgraficznej.

W ramach Festiwalu będzie można zobaczyć cztery wystawy naszych obecnych i byłych wykładowców: Wszystko, co oddycha – Michała Jelińskiego, Wyspy fotografii – przestrzenie oznaczone – Grzegorza Przyborka, Trzy spojrzenia – Mariana Schmidta oraz W drodze i po drodze – Stanisława Wosia.

Zapraszamy
www.interphoto.pl

WSZYSTKO, CO ODDYCHA – Michał Jeliński
16.09.2013 – 10.10.2013
Galeria ARSENAŁ, Ul. Mickiewicza 2, Białystok

Wystawa Michała Jelińskiego przygotowana dla Galerii Arsenał w Białymstoku jest podsumowaniem projektu realizowanego przez artystę w latach 2009–2012 w Puszczy Białowieskiej. Obejmuje około pięćdziesięciu czarno-białych fotografii krajobrazu oraz film dokumentalny, będący zapisem procesu twórczego.

Zainteresowanie Michała Jelińskiego fotografią wynika z jego fascynacji naturą i krajobrazem. Twórca urodzony w 1973 roku jest absolwentem Wydziału Leśnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Początkowo zajmował się głównie fotografią przyrodniczą. Potem, dzięki studiom fotografii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi i promotorowi Marianowi Schmidtowi, u którego zrealizował dyplom, odkrył fotografię ekspresyjną i prace Minora White′a oraz Paula Caponigro. Prace obu artystów, o czym Jeliński mówi otwarcie, stały się dla niego inspiracją i ważnym punktem odniesienia.

Już przy pierwszym oglądzie prac Jelińskiego uderzające jest ich powinowactwo z tradycją fotografii amerykańskiej, na którą artysta się powołuje – z wyraźnie wyodrębnionym nurtem krajobrazowym, reprezentowanym przez wspomnianych już artystów, jak też klasyków amerykańskiej fotografii, takich jak Alfred Stieglitz, Ansel Adams czy Edward Weston. Ważnym aspektem pracy artysty jest posługiwanie się tradycyjną wielkoformatową techniką analogową w Systemie Strefowym, co pozwala mu kontrolować cały proces twórczy i otrzymywać pożądane odcienie szarości na odbitce. Zwrot ku historii w połączeniu ze sposobem pracy artysty można rozpatrywać w kategoriach działania „pod prąd”, szczególnie w obliczu nadprodukcji obrazów cyfrowych, dla których internet jest nieograniczoną przestrzenią publikacji.
Michał Jachuła – kurator wystawy

Michał Jeliński
Rocznik 73, absolwent Wydziału Leśnego SGGW i Fotografii w PWSFTViT w Łodzi. Wykładowca w Warszawskiej Szkole Fotografii i Grafiki Projektowej, gdzie prowadzi Pracownię Krajobrazu. Organizuje plenery pejzażowe m. in. na Krymie, Islandii w Turcji, Puszczy Białowieskiej nad Biebrzą. Pięciokrotnie otrzymał stypendium twórcze Burmistrza Piaseczna.
www.michaljelinski.com

WYSPY FOTOGRAFII – PRZESTRZENIE OZNACZONE – Grzegorz Przyborek
02.09.2013 – 29.09.2013
Centrum im. Ludwika Zamenhofa, Ul. Warszawska 19

Tworzywem w fotografii dla mnie jest autentyczna przestrzeń. Fotografia daje mi możliwość działania w rzeczywistej przestrzeni, tak jak to czyni rzeźbiarz albo architekt. Obiekty czy konstrukcje, które według wcześniejszego projektu buduję, przenoszę w fikcyjną przestrzeń obrazu fotograficznego. Fotografia daje mi możliwość także powołania do życia świata, który w obrazie fotograficznym egzystuje samodzielnie. Nie jest reprodukcją rzeczywistości. Potocznie mówiło się, że fotografia jest „lustrem rzeczywistości” lub oknem, przez które patrzymy na rzeczywistość. Ale to rozumienie dzisiaj, traci aktualność. Fotografia raczej nie ma nic wspólnego z obiektywnie istniejącą rzeczywistością. Jest bardziej odbiciem naszego rozumienia i postrzegania rzeczywistości. Podobnie moje fotografie, tworzą własną mapę miejsc już nieistniejących, mapę fikcyjnego czasu, po której wędrujące wspomnienia wyłapują punkty, fragmenty czasu – wyspy autentycznych fikcji.
Kotkowo, lipiec 2013 – Grzegorz Przyborek

Grzegorz Przyborek
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Dyplom na Wydziale Grafiki w l974 roku. Od 1976 roku jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi oraz w PWSFTViT w Łodzi. Wieloletni wykładowca Warszawskiej Szkoły Fotografii. Ponadto pisze teksty o fotografii. Ma w swoim dorobku dydaktycznym wielu wychowanków aktywnie działających w sztuce. Twórczość w zakresie fotografii, obiektu, instalacji, rysunku, grafiki, rzeźby oraz pogranicza innych dyscyplin sztuki. Brał udział w wielu wystawach w Polsce oraz za granicą.
www.przyborek.toya.net.pl

TRZY SPOJRZENIA – Marian Schmidt
03.09.2013 – 22.09.2013
Galeria Sleńdzińskich, Ul Legionowa 2

Zdjęcia Mariana Schmidta można określić jako artystyczne. Niektóre oddziałują z podobną siłą jak wybitne dzieła sztuki. Wykonuje czarno-białe fotografie. Nie ma na nich wielu elementów, nie skupia się na jednym motywie. Najbardziej interesuje go człowiek i jego przeżycia. Fotografuje raczej zwykłych ludzi i zwykłe sceny z ich życia. Zazwyczaj stosuje szerokie kadry, w których tło dodatkowo określa człowieka, zbliżenia są istotne w portretach – podkreślają jego stan emocjonalny. Niebagatelny wpływ na wyjątkowość zdjęć wywiera również osobowość artysty. Jest człowiekiem niezwykle uduchowionym, obdarzonym zmysłem obserwacji, intrygującym i wypełnionym wewnętrznym spokojem.(…)

Zainteresowania i poszukiwania Schmidta można odnieść do znanego w historii sztuki pojęcia correspondance d’art – współoddziaływania sztuk, które modne było pod koniec XIX wieku. Według niej dzieło sztuki nie powstaje w odosobnieniu lecz na pograniczu wielu dziedzin sztuk artystycznych. Podobnie jest ze zdjęciami Schmidta. Istnieją dzięki łączeniu przez autora doświadczeń z dziedziny muzyki, matematyki, malarstwa, filmu. Ale przede wszystkim dzięki ogromnej uwadze i uduchowieniu, nieustannemu rozwojowi wewnętrznemu. Znaczenie dla jego twórczości ma teoria Minora White’a (szczególnie istotna w ostatnich pracach Schmidta), który twierdził za Alfredem Stieglitzem, że dobre zdjęcia powstają wtedy, gdy są rodzajem lustra, które odbija przeżycia i duszę samego fotografa. Schmidt stosuje te zasady i dzięki temu jego fotografie mają ogromną siłę oddziaływania. (…)

Schmidt, który pracował dla nowojorskiej agencji Black Star, paryskiej Rapho i przez całe życie podróżował, twierdzi, że ludzie wszędzie są do siebie podobni i wszędzie człowiek styka się z tymi samymi problemami, szarą rzeczywistością. Dla niego ważne są takie osoby, które nie chcą być sławne, bogate i podziwiane, a rozwój wewnętrzny i życie duchowe przedkładają ponad dobra materialne. Schmidt, jak chyba każdy fotograf, „włóczył się” po ulicach szukając dobrych motywów. Mówi, że jedną z tajemnic udanych zdjęć jest bezinteresowność, moment kiedy fotograf niczego nie oczekuje od ludzi.
Monika Brodowska – krytyk sztuki

Marian Schmidt
Marian Schmidt urodził się w Żyrardowie w 1945 roku. Dzieciństwo spędził w Wenezueli. Po maturze wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie uzyskał doktorat z matematyki. Nie kontynuował jednak kariery naukowej, zainteresował się fotografią i filmem. W 1968 roku poznał mędrca Jiddu Krishnamurtiego, z którym rok później przebywał w Anglii i Szwajcarii. Największy wpływ na jego życie wywarli Jiddu Krishnamurti i Hermann Hesse. Ma na swoim koncie ponad sześćdziesiąt prestiżowych wystaw fotograficznych m. in. w Nowym Jorku, Paryżu, Londynie, Tokio, Berlinie, Zurychu, Warszawie, Krakowie. Jest wykładowcą i dyrektorem Warszawskiej Szkoły Fotografii i Grafiki Projektowej oraz członkiem agencji fotograficznej Rapho w Paryżu.

W DRODZE I PO DRODZE – Stanisław Woś
03.09.2013 – 30.09.2013
Białostocki Ośrodek Kultury, Ul. Legionowa 5

Artysta mistyczny (1951-2011). Utytułowany wieloma prestiżowymi nagrodami fotografik szukający w rzeczach prostych i codziennych obecności światła. Światła będącego synonimem mistycznej nieskończoności. Jego niezwykle wrażliwe i osobiste odczuwanie świata pozwoliło na stworzenie unikatowych dzieł, dotykających rzeczy najważniejszych i uniwersalnych. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych oraz zbiorowych na całym świecie m.in. w Niemczech, Belgii, Kanadzie, Japonii. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Fundacji dla Śląska w Katowicach, Muzeum Okręgowego w Suwałkach oraz w wielu kolekcjach prywatnych. Opublikował dwa albumy autorskie: “Z ciemności i ze światła” (Sopot, Państwowa Galeria Sztuki, 2002) oraz “Szukam Światła”.
Grzegorz Jarmocewicz – Dyrektor Artystyczny Festiwalu